Cmentarz
Powązkowski
Cmentarz Powązkowski (tzw. Stare Powązki) jest najstarszym, najbardziej
szacownym i najpiękniejszym zabytkowym cmentarzem w Warszawie. Jego
historia liczy już ponad 200 lat.
Zabytkowy zespół
nekropolii powązkowskich stanowiących jedną z najważniejszych atrakcji
na turystycznej mapie Warszawy jest miejscem, które koniecznie należy
zobaczyć odwiedzając Stolicę, dlatego też, wychowawcy klas II, Bogusław
Ulanowski i Wanda Grabowska zorganizowali wycieczkę do tego miejsca.
Pierwotny cmentarz powstał w 1790 r. Synowie stolnika warszawskiego,
starosty kałuskiego Melchiora Korwin-Szymanowskiego ofiarowali grunt pod
nowy cmentarz na terenie tzw. Szymanowszczyzny, graniczącej z wsią
Powązki (tablica fundacyjna znajduje się w kruchcie kościoła pw. św.
Karola Boromeusza). Cmentarz był niewielki, obejmował powierzchnię 2,6
ha, czyli dzisiejsze kwatery od 1 do 18 i teren katakumb. Teren otoczono
murem, wzniesiono niewielki kościół cmentarny (wśród jego fundatorów był
m.in. król Stanisław August Poniatowski), zbudowano katakumby - obydwie
budowle projektował królewski architekt Dominik Merlini. Cmentarz nie
miał wytyczonych rzędów ani podziału na kwatery. Poświęcono go
uroczyście 20 maja 1792 r. Pierwszą osobą tu pochowaną był wspomniany
już starosta klonowski Melchior Korwin-Szymanowski. Jego grób zachował
się do dziś w kwaterze 163, tuż przy bocznej ścianie katakumb.
Na tyłach katakumb w 1925 r. utworzono Aleję Zasłużonych. Pierwszy spoczął tutaj noblista Władysław Stanisław Reymont (zm. 1925). Chowano tu sławnych Polaków, głównie pisarzy, malarzy, rzeźbiarzy, aktorów, śpiewaków operowych. Ale mają tu swój pomnik także Żwirko i Wigura - lotnicy, którzy zginęli w katastrofie lotniczej w 1932 r.
Można powiedzieć, że cmentarz Powązkowski jest muzeum rzeźby na wolnym powietrzu. Od początku XIX w., od czasów klasycyzmu, aż do czasów najnowszych, umieszczali tu swoje dzieła wybitni artyści rzeźbiarze. W okresie rozbiorów w Warszawie nie było wolno stawiać pomników polskich bohaterów narodowych czy twórców - na cmentarzu ten zakaz nie obowiązywał. Dlatego właśnie tu wielu artystów pozostawiło swe wybitne dzieła, w różnych stylach i manierach artystycznych. Są to zarówno skromne, proste nagrobki, jak i wspaniałe pomniki, a także kaplice i rodzinne mauzolea.
Źródło: http://www.polskaniezwykla.pl/web/place/13111,warszawa-cmentarz-powazkowski-.html
